Avontuur!

Woensdag heeft Shanah een bevalling gedaan. De blauwe dame kwam zich weer moeien tijdens de geboorte van de placenta. Ze kwam knijpen in de buik van de pas bevallen moeder, wat niet hoort. Shanah riep mij wat de blauwe dame aan het doen was en om even te komen helpen. Ik heb haar meteen aan de kanten geduwd zodat ze de vrouw niet nog meer pijn zou kunnen doen. Daarna was er nog een vrouw die elk moment kon bevallen, maar het ging maar niet vooruit. Enkele uren heeft ze op 7 cm ontsluiting gestaan. Dus we hadden al in ons achterhoofd dat het een achterste plaatsing was (sterrenkijker). Maar een vroedvrouw stelde vast dat het een stuit was (poep eerst). De vrouw is meteen getransporteerd naar een ander ziekenhuis. Ik was heel blij dat ze deze keer wel de goede keuze hebben gemaakt en het kind het dit keer wel goed stelt.

Donderdag was er slecht 1 vrouw in arbeid. De dokter was aan het twijfelen of de vrouw mocht bevallen in ons ziekenhuis omdat hij een groot kind verwachtte en tijdens de vorige bevalling het kind in nood was. Ze hielden de vrouw voor 4 uur in observatie. Na die 4 uur was ze klaar om te bevallen. Ze werd dus niet meer overgebracht naar een ander ziekenhuis. Het was weer mijn beurt om de bevalling uit te voeren. De vroedvrouw ging mee assisteren om wille van te verwachte complicaties. Het hoofd was zichtbaar en ik wou de damsteun uitvoeren. Dit wordt gedaan om te voorkomen dat de vrouw niet zou scheuren en om het hoofd gecontroleerd te laten geboren worden. Maar dit mocht ik niet doen van de vroedvrouw. Het hoofd werd geboren en het perineum van de vrouw scheurde tot graad 3 (nogal een serieuze scheur). Het kind had een dubbele navelstrengomstrengeling die werd verwijdert voordat de romp geboren werd. 1 handje werd samen met de schouders geboren. Na de bevalling vertelde de vroedvrouw waarom ik geen damsteun mocht uitvoeren: Ik zou de navelstreng afklemmen waardoor het kind geen zuurstof meer krijgt en het kind zou niet geboren kunnen worden.. Maar dan heb ik mezelf de vraag gesteld: Hoe kan je op voorhand weten dat er een navelstrengomstrengeling is?
Die dag nog zijn we naar de Swahililes geweest van ProjectsAbroad. We hebben een liedje geleerd genaamd Hujambo, elkaar leren begroeten, jezelf voorstellen enzo..
Daarna zijn we voor de eerste keer naar het viavia café geweest om een beetje te ontspannen met alle 7 Belgen. Er kwam een bandje optreden die het liedje hebben gezongen dat we op de Swahililes hadden geleerd, dus meteen bekende muziek! Daarna was er nog een geïmproviseerde karaoke tot dat de elektriciteit uitviel door de regen en onweer. Het regenseizoen is officieel van start gegaan. Holé!

Dirty Day! Wat een avontuur!
Om 8 uur moesten we aan the office zijn van ProjectsAbroad (PA). Na 50 min stappen zijn we als eerste aangekomen. Rond half 9, 9u kwam er iemand van de organisatie aan. En dan zijn we eindelijk om 10 uur vertrokken met de bus naar een masai-dorp ver weg om een schooltje te bouwen gesponsord door PA. Hakuna Matata! Om 13u zijn we bij het masai-dropje gearriveerd. We zijn dus heel lang onderweg geweest. (op deze wegen zouden we in België noooit rijden) Doordat het zo hard had geregend was er een bus vastgeraakt in de modder. Na een uurtje proberen de bus los te krijgen zonder resultaat, zijn we met 1 bus (ipv 2) verder gereden. Ook is een jeep enkele mensen komen ophalen. Gelukkig moesten we nog maar een kwartiertje rijden. We hebben slechts 2 uur kunnen helpen bij de bouw van het schooltje. We hebben zand geschopt en water uit de putten gehaald waar de fundering moet komen. Dus van een school was er nog niet veel te zien. Rond 3u hebben we eindelijk geluncht! Iedereen had reuze honger en was blij dat we super lekker eten kregen in een restaurant verder op. Daarna hebben we nog eens op diezelfde bus moeten wachten, want de chauffeur had zich weeral vast gereden. Na een vermoeiende dag buszitten, wachten en een beetje werken, zette de bus ons af vlakbij ons huis. Op eens heeft het regenseizoen zich nog een keer laten kennen en heeft hij onze straat in een rivier verandert.. Doorweekt met een mooi bruin kleurtje kwamen we thuis aan.

Een lui weekend
We waren alle twee uitgeput van de week: weinig slaap, vermoeiende stage, Dirty Day, warm weer, noem maar op... We hebben lang geslapen en door de dag nog een dutje gedaan. Dat heeft ons deugd gedaan! Veel konden we toch niet doen, want het was niet zo'n mooi weer en door de regen van de vorige dag was de elektriciteit nog steeds uitgevallen. Hierdoor konden we niet voor school werken.. En er was ook geen stromend water meer.. Zondag hebben we onze onderbroeken en sokken uitgewassen, want de rest heeft de meid voor ons gewassen :) Victoria (de mama) heeft verse lakens gelegd op onze bedden en onze slaapkamer gekuist. Het is hier echt Hotel Tanzania! We zijn hier echt verwend! Dit hou ik nog wel 6 weken vol ;)

Maandag beginnen we aan onze nachten. Ik ben benieuwd! Ik hoop op wat meer bevallingen dan de vorige weken. En hopelijk kunnen we een shift van 13 uur aan..