Zoete inval

Nacht 1
Echt zoete inval! Er bleven maar vrouwen in arbeid het ziekenhuis binnenkomen. Shanah heeft haar 40 bevallingen gehaald. Zij heeft die nacht 5 bevallingen gedaan en ik 2. Die nacht zijn er 15 vrouwen bevallen. En de vrouwen bevielen allemaal tegelijk. Ik had niet zo proper gewerkt als ik dacht en mijn stagepak hing helemaal vol met bloed. Ik heb dan maar mijn gewone kleren aangetrokken en geobserveerd tot dat de babyboom losbarstte. Ik heb een schort aangetrokken en geholpen. Ik had Shanah net geassisteerd bij een bevalling en ik wou de baby op het bed gaan leggen. Toen ik de verloskamer uitging zag ik een vrouw bevallen in het bed. Ik heb de baby snel in het bed gelegd en de bevalling gedaan met onsteriele handschoenen. Een andere vrijwilligster stond rustig haar handschoenen aan te doen terwijl het hoofdje geboren werd. Ik heb dan maar snel even de vrouw geholpen die aan het bevallen was. Moe en met een lach op ons gezicht zijn we naar huis gegaan.

Nacht 2
Weeral een babyboom! We hebben elk 4 bevallingen kunnen doen. Ik had net een bevalling gedaan en wou het perineum beginnen hechten, want de vrouw was gescheurd toen er nog een vrouw de verloskamer binnen wandelde om te bevallen. Shanah deed de bevalling. De vrouw perste niet optimaal. De vroedvrouw kwam Shanah even helpen om tegen de vrouw in het Swahilli te vertellen wat ze moest doen. Ze perste nog altijd niet goed en begon de vrouw de slaan. Ik kon dit niet aanzien of horen en riep uit reflex: Hapana! Wat nee! betekend. De vroedvrouw verschoot een beetje en stopte met slaan. Het kind werd geboren en deed niks. Shanah heeft de baby meteen weggedaan zodat de vroedvrouwen de baby konden helpen. Shanah ging terug naar de vrouw voor de geboorte van de placenta. De vroedvrouwen startte onmiddellijk met het aspireren van de slijmen. Terwijl ik nog aan het hechten was, keek ik na een tijdje naar de baby en de vroedvrouwen. Ze waren nog steeds aan het aspireren. Ik zei tegen Shanah dat ze best eens een kijkje kon nemen. Ze zag dat de vroedvrouwen" hartmassage" aan het geven waren, aan het knijpen op de buik. Shanah is meteen begonnen met het balloneren (zuurstof geven) en ze probeerde uit te leggen hoe de vroedvrouw hartmassage moest geven. Ze begrepen het niet, dus Shanah riep mij om te komen helpen. Samen hebben we de baby gereanimeerd. Dit was echte samenwerking! Na een tijdje had de baby een goede hartslag en uiteindelijk begon hij ook te ademen maar niet optimaal. De dokter was eindelijk aangekomen en controleerde de baby. Hij zag dat er heel veel secreties waren in de luchtweg en gaf Shanah de schuld omdat ze meteen was begonnen met balloneren en niet eerst had geaspireerd. Maar de vroedvrouwen hadden dit al +/- 15 min gedaan en we vertrouwden hen dat ze het goed hadden gedaan. De dokter vroeg naar de apgarscore, waarop wij antwoorden 0/10. Hij wou ons niet geloven en de vroedvrouwen zeiden dat de apgar 2/10 was, dus dat de baby een hartslag had boven de 100 slagen per minuut. Maar dan is er geen hartmassage nodig terwijl ze hier zelf mee gestart zijn. Ik heb dan ook gevraagd waarom ze hier dan mee gestart zijn, maar toen zijn ze in het Swahili beginnen praten tegen de dokter. De dokter wou ons niet geloven. Dit was heel frustrerend! Ik heb tegen de dokter gezegd dat we Shanah moeten geloven, want zij heeft de bevalling gedaan en hij was er zelf niet bij. Deze nacht was dus niet zo goed geëindigd...

Nacht 3
Deze nacht was er geen babyboom. Er zijn nog wel enkele vrouwen in arbeid binnen gekomen, maar niemand van hen is bevallen. Zo'n rustige nacht kan geen kwaad na zo'n 2 drukke nachten. Maar als je bezig bent, gaat de nacht wel wat sneller vooruit ;)

Donderdag was het een hete dag! Dus we hebben nog eens een schoon kleureke opgedaan terwijl we op weg waren naar Mount Meru hospital om de andere te bezoeken op stage.Het is een heel chique ziekenhuis, spierwit, georganiseerd en proper. Die avond zijn we met z'n allen naar het viavia café geweest. Daar hebben we Afrikaans gedanst en nog een optrede meegepikt van Hiphoppers.

Vrijdag zijn we naar het zwembad gegaan waar ze ook gratis wifi hebben om nog wat voor school te werken. Dan hebben we ook ineens de Logde vastgelegd voor een deel van onze vakantie voor een vriendenprijsje. Nu is heel de vakantie geregeld. Daar kijk ik toch wel naar uit, want de stage is vermoeiend.

Dit weekend zijn we op weekend geweest naar Moshi. Dat is de stad waar de beroemde Kilimanjaro staat. Ze zeiden dat hij very shy is, omdat hij dikwijls achter de wolken zit. Maar we hebben geluk gehad! We hebben hem in volle glorie kunnen zien. We zijn eerst naar het startpunt van de wandeling van de Kili gegaan. Daarna naar de koffieplantages waar we onze eigen koffie hebben gemaakt van rijpende boon tot koffiepoeder. Ik ben geen koffiefan, maar dit was echt lekker! Dan hebben we geluncht en zijn we naar de Chagga caves gegaan. Dit zijn ondergrondse gangen met kamers waar het Chaggavolk leefde. De gids sprak dat het volk daar tot 1960 heeft geleefd. Heel raar voor ons, want deze mensen leefden zoals oermensen. Dit was zeer interessant! Ik wist niet dat Tanzania ook van die culture historische plaatsen heeft en dit nu als een toeristische plaats beschouwd wordt. Dan zijn we verder gewandeld naar de Ndoro waterfalls. Een steile afdaling naar de waterval en natuurlijk begon het op dat moment te regenen waardoor het nog wat gladder werd. Gelukkig kregen we allemaal een wandelstok. Door de wilde natuur zijn we dan naar het Chaggamuseum gewandeld. Daar konden we de gereedschappen bekijken die het volk gebruikte tijdens het dagelijkse leven. Deze dag was goed gevuld. Nu weten we weer een beetje meer over de geschiedenis en de natuur van Tanzania. 's Avonds hebben we lekker gegeten in een Italiaans restaurant en niet zo goed geslapen in een goedkoop hotel. Het was veel te warm, veel lawaai op straat,... Zondag zijn we lekker en goedkoop gaan ontbijten. Dan zijn we met de tuk tuks naar de hotsprings geweest. Een tuk tuk is een driewieler scooters met een dakje. De chauffeurs waren aan het racen op een niet zo'n al te goede weg, terwijl onze chauffeur een Keniaanse die ook mee op weekend was aan het versieren. Het was net Bobbejaanland. Ik was blij dat ik levend aan de hotsprings was aangekomen, want dit was het paradijs! Warm water, ongeveer lichaamstemperatuur, waar we in konden zwemmen. Perfecte afsluiter van het weekend. En dit allemaal voor maar 110.000 Shilling (55 euro).

Deze week doen we terug nachtshiften om nog wat meer bevallingen te halen en ervaring op te doen. Nacht 1 is al niet goed gegaan. De vroedvrouwen waren totaal niet vriendelijk. We mochten niets doen. 1 vroedvrouw heeft Shanah zelfs weggeduwd terwijl ze een bevalling aan het doen was. We mochten geen harttonen luisteren en de vrouwen zelfs niet aanraken. Ze hadden geen redenen waarom we dit niet mochten doen. De vroedvrouwen lachten ons gewoon uit in ons gezicht. We mochten die nacht niets doen, dus voor de rest hebben we geobserveerd.
Vandaag (dinsdag) zijn we overdag naar het ziekenhuis gegaan om wat er gebeurt was met de dokter te bespreken. We hebben alles gezegd wat op onze lever lag. De dokter had een luisterend oor en wist al dat die vroedvrouwen niet om kunnen met vrijwilligers. Hij is van plan om deze vroedvrouwen te verplaatsen naar een ander ziekenhuis. Ook hebben we ons hart gelucht over vorige week en is alles uitgeklaard. Vol goede moed vertrekken we deze avond terug naar het ziekenhuis voor nacht 2. We hopen op een babyboom ;)